Kinderopvang ondersteunt niet enkel ouders maar draagt ook bij aan het floreren van onze economie
Deze opinie verscheen op Knack.be
‘Minister Muyters hoort dit misschien niet graag, maar we zullen altijd systemen nodig hebben om moeilijk toeleidbare groepen een zinvolle levensinvulling te geven’, schrijft Bieke Verlinden (SP.A).
‘Het is niet onze taak om opvang te organiseren. Nee, wij willen mensen naar kwaliteitsvol werk leiden, ze sterker maken. Daarom verdwijnt dat PWA-statuut.” Ziedaar, de argumentatie van minister van werk Philippe Muyters (N-VA) om het PWA-statuut af te schaffen. Hij schoffeert daarmee zowat iedereen die tewerkgesteld is in de kinderopvang, want dat is blijkbaar geen ‘kwaliteitsvol’ werk. Als kinderen verzorgen, begeleiden, opvangen geen kwaliteitsvol werk meer is, wat dan wel?
Muyters stelt dat scholen nog steeds beroep kunnen doen op langdurig werklozen. Alleen mag dat slechts zes maanden duren, ten hoogste één jaar. Terwijl iedereen die met kinderen bezig is, weet dat continuïteit en het opbouwen van een vertrouwensband dé speerpunten van elk pedagogisch project zijn.
Achter de PWA-cheques schuilen mensen. Mensen die door een aanvulling op hun werkloosheidsuitkering zinvolle taken kunnen verrichten voor bijvoorbeeld scholen. Ze begeleiden kinderen die te voet op uitstap trekken of staan in regen en wind aan de schoolpoort. Ze scheppen soep uit, houden toezicht op de speelplaats of in de refter.
Doordat deze arbeid gesubsidieerd is, via de werkloosheid om, is het voor scholen betaalbaar om op piekmomenten extra mensen te laten meedraaien in het schoolgebeuren. Voor velen van deze werknemers is het moeilijk of zelfs onmogelijk, om welke reden dan ook, om aansluiting te vinden op de normale arbeidsmarkt. Via het PWA vinden ze toch een zinvolle levensinvulling, sociale contacten èn de kans om wat ervaring op te doen tijdens nuttig werk.
Scholen hebben een pedagogische opdracht. Opvang organiseren behoort volgens de minister van onderwijs niet tot de onderwijstaken. Voor deze noden krijgen scholen dus geen extra personeels- of werkingsmiddelen. Opvang op school is daarom een kwestie van: scholen, trek uw plan.
Welzijn brengt welvaart
In onze sterk veranderende maatschappij betekent dit dat ouders alleen komen te staan in de combinatie tussen arbeid en gezin. Ofwel moeten ze meer betalen, wat lang niet altijd haalbaar is. Ofwel moeten ze zich maar zien te ‘organiseren’. Eerlijk kan je dat niet noemen. De voorwendselen van flexibel werken ten spijt blijft het de werkgever die bepaalt wanneer je op het werk moet zijn en dat tijdstip valt nog steeds vaak samen met de schoolbel. Vooraf de kinderen naar school kunnen brengen is niet zomaar een gunst aan ouders maar een economische noodzaak geworden. Kinderopvang ondersteunt dus niet enkel ouders maar draagt bij aan het floreren van onze economie. Zo zie je maar: welvaart is geen noodzakelijke voorwaarde voor welzijn, terwijl omgekeerd welzijn altijd welvaart brengt.
Het wordt gesubsidieerde arbeid of hogere welzijnsbudgetten
Eerder deze week wees Bea Cantillon er in een interview nog op: de economie heeft steeds minder nood aan laaggeschoolden, en jobs zullen heus niet automatisch door ‘de markt’ worden gecreëerd. Minister Muyters hoort dit misschien niet graag, maar we zullen altijd systemen nodig hebben om moeilijk toeleidbare groepen een zinvolle levensinvulling te geven. Dat kost geld, ofwel via gesubsidieerde arbeid ofwel via de verhoging van de welzijnsbudgetten. Beide keuzes liggen moeilijk voor de huidige boekhoudersregering. Of het PWA het beste statuut ooit is? Daar spreek ik me niet over uit. Wat van belang is, is dat het PWA voor heel wat mensen een cruciale schakel is naar de samenleving. Verlies je die schakel, dan zal zich dat elders in de samenleving (of begroting) wreken.
Werk, onderwijs en welzijn hand in hand
Met het Leuvense stadsbestuur hebben we expliciet de keuze gemaakt voor een duurzame vertrouwensband in een kwaliteitsvolle opvang voor en na school. We betrekken op volwaardige wijze doelgroepmedewerkers en ontlasten scholen administratief en organisatorisch waar mogelijk. Dat kost geld. Geld dat normaal door de minister van welzijn voorzien zou moeten worden, maar waar de stad al jaren zijn verantwoordelijkheid overneemt. Via ons lokaal project KinderKuren solidariseren we de opvangkosten voor ouders en ontlasten we scholen.
We hopen daarom dat er na de vele studies en rondetafels minister Vandeurzen zijn collega’s kan overtuigen dat werk, onderwijs en welzijn hand in hand gaan. En dat je beleid samen maakt. Samen zoeken naar duurzame verankering van maatschappelijke noden en uitdagingen waar iedereen mee is. Beste ministers, maak werk van volwaardig opvangwerk.