In Bemmelekom, in Bemmelekom, daar viel vannacht de toren om, om vijf voor half negen. Vier kinderen buigen zich over het vers van Annie M.G. Schmidt: hun nieuwe opdracht in de maandagse toneelles. 'We moeten dat een paar keer lezen', zegt Guus (8). 'En tegen volgende week moeten we de tekst uit het hoofd kennen', zegt Sam (11).

​

Samen met Annouck (9) en Lukas (8) volgen ze elke week les bij toneelleraar Brecht Gysen. Ze moeten zich daarvoor niet naar de academie in 's-Gravenvoeren of Zichen verplaatsen. De academie stuurt haar leerkracht uit naar de school zelf, die in Vlijtingen is gevestigd. Het zijn deelgemeenten van het uitgestrekte Riemst.

Iedereen wint

​

'Elke partij wint erbij', zegt schepen van Onderwijs en Opvang Mariena Pauly (CD&V). 'De kinderen, die dit graag doen maar te veraf wonen. De academie, die meer leerlingen bereikt. De ouders, die er niet heen hoeven te rijden. En ook de gemeente, want wij willen graag dat er in elke kern een school blijft bestaan en die maken we zo aantrekkelijker.'

​

Riemst past in feite nu al toe wat het aanstaande decreet voor de buitenschoolse opvang breed wil verspreiden: meer organisaties en verenigingen doen samenwerken met de opvang en zo de naschoolse 'bewaking' van vroeger boeiender maken.

'We kunnen natuurlijk niet alles', geeft Pauly toe. 'De toneelles wordt niet in al onze basisscholen aangeboden - we hebben er negen op ons grondgebied - en we kunnen de kinderen ook niet overal ophalen en naar de muziekaca­demie brengen. Dat vervoer kunnen we niet betalen. Dus moeten we creatief zijn.'

​

'Zo denken we eraan de begeleiders in de buitenschoolse opvang een opleiding tot sportmonitor aan te bieden. We zouden ieder kind in de basisschool graag een uur beweging aanbieden na de schooldag. De sportverenigingen kunnen dat niet bolwerken. Zij draaien op vrijwilligers en die zijn op dat tijdstip zelf nog aan het werk.'

​

Wat in een kleine gemeente als Riemst al onmogelijk is, zal zeker in grote steden niet makkelijker worden. Van diverse kanten klonk gisteren dan ook kritiek op het voorstel van decreet dat door de Vlaamse meerderheidspartijen wordt ingediend.

Elke Decruynaere (Groen), schepen in Gent, verwoordt het voorzichtig: 'Ik ben opgelucht dat er dan toch nog een decreet komt in deze legislatuur, maar ik ben vooral benieuwd naar het budget. Het is niet logisch dat onderwijs en kinderopvang al tien jaar groeien, maar de buitenschoolse opvang stil moet staan.'

 

Een lege doos, een utopie

​

Gent heeft zelf al veel geïnvesteerd in de buitenschoolse opvang in het stedelijke scholennet. Leuven spendeert nog meer in de buitenschoolse opvang van alle scholen op zijn grondgebied, onder meer via het cultureel-sportieve aanbod van Kinderkuren.

​

Bieke Verlinden (SP.A), schepen in Leuven, zegt waar het op staat: 'Als het inderdaad alleen een overheveling is van bestaande middelen, zonder bijkomend budget wordt, dan is het duidelijk dat dit voor het lokaal bestuur geen verbetering zal zijn.'

Ook de Vlaamse Jeugdraad reageert ontgoocheld. 'Want wat willen kinderen echt?', werpt Dieter De Smet tegen. 'Uit diverse onderzoeken blijkt dat ze vooral meer tijd willen doorbrengen met hun ouders. Daar komt dit decreet niet aan tegemoet. Het ademt een economische logica, die meer taken naar de gemeenten doorsluist, zonder de nodige middelen erbij. Daarom is het een lege doos, hooguit een utopie misschien.'

​

In de toneelklas van Riemst mogen de vier kinderen afsluiten met een spelletje: woorden in elkaars oor fluisteren, maar bij elke volgende stap een beetje luider, zodat ze een wave vormen. 'Annouck, jij nog een keer, maar nu met een mooie tong-r', zegt meester Brecht. Twee lokalen verderop buigt Valérie (9) zich over haar huiswerk: 'Ik wilde heel graag naar de toneelles, maar mijn moeder vindt dat ik al genoeg doe. Misschien mag ik volgend jaar.'

 

Veerle Beel, De Standaard, di. 12 feb. 2019